Συγγνώμη...

Συγγνώμη που ίσως σας χαλάσω το απόγευμα...

Συγγνώμη που θα χτυπήσω με γροθιά το στομάχι σας...

Όμως δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου εάν δεν αναδημοσίευα το παρακάτω άρθρο για να το διαβάσουν όσοι περισσότεροι άνθρωποι γίνεται και να καταλάβουμε ότι ίσως πρέπει ποιο συχνά να κοιτάμε γύρω μας...

Γιατί εμείς οι άνθρωποι συνηθίζουμε να αναγάγουμε τα προβλήματα μας ως τα σημαντικότερα του πλανήτη...

για διάβασε όμως παρακάτω...

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

«Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Συγγνώμη»

Γονείς σε απόλυτη φτώχεια ζητούν να αφήσουν το παιδί τους στα χωριά SOS

Της Μαριλης Μαργωμενου

Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ' την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».

Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ' εμάς».

Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.

«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».

Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ' αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα». Το ακούω στη φωνή της.

Στέκονται και κοιτάζουν

Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».

Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι' αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της. «Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός. «Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;». Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ' εμάς.

«Εβγαινα απ' το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ' ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ' αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ...». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει». Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ' το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/12/2011_466572

Μια άλλη οπτική γωνία

   Παρακολουθώντας το θέατρο του παραλόγου, σκέφτομαι εδώ και μέρες να γράψω κάποιες απόψεις για την ΕΡΤ. Eίχα μερικούς ενδοιασμούς , διότι στην χώρα της δημοκρατίας εάν εκθέσεις μια διαφορετική άποψη απο αυτή που επιβάλει ο όχλος η ταμπέλα σου και ο ειρωνικός σχολιασμός που αγγίζει τα όρια της κακίας είναι κάτι παραπάνω από δεδομένος.Όμως επειδή ποτέ στην 10χρονη ενασχόληση μου με τα κοινά δεν συνήθιζα να φιμώνομαι εντέλει αποφάσισα να γράψω κάτι ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ.
   Εδώ και μέρες ο κ. Σαμαράς επιβεβαίωσε αυτό που λέμε "Όταν χάσεις κάτι αυτομάτως διπλασιάζει την αξία του" .Το κλείσιμο της ΕΡΤ έγινε ξαφνικά μείζον εθνικό ζήτημα...εκδηλώσεις συμπαράστασης λέει από το εξωτερικό-άραγε όλοι αυτοί που ήταν, όταν η Ευρώπη εφάρμοζε και συνεχίζει να εφαρμόζει τις ποιο ακραίες οικονομικές πολιτικές;-, αυθόρμητα κόσμος  έξω από την ΕΡΤ-αυθόρμητα προφανώς είχαν πάρει μαζί τους και τις συνδικαλιστικές σημαίες- sites-blogs με τίτλους ΕΔΩ βλέπετε το πρόγραμμα τις ΕΡΤ-cliks είναι αυτά γιατί να τα χάσουμε- και η κοινωνία για ακόμη μια φορά χωρίστηκε σε 2 στρατόπεδα όπως θέλουν να είναι...Θα επανέλθω στην κοινωνία μετά αφού σχολιάσω λίγο το ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ θεατρινίστικο σκηνικό που στήθηκε από τα μίντια και τους κυβερνητικούς "εταίρους" απευθύνοντας κάποια ερωτήματα στα οποία εγώ δεν πήρα απάντηση...
    Εάν και εφόσον σας ενόχλησε τόσο πολύ το κλείσιμο της ΕΡΤ γιατί δεν το εμποδίσατε πριν γίνει; Μήπως δεν είχατε ενημερωθεί; Εαν δεν είχατε ενημερωθεί έχουμε ζήτημα συνεργασίας της κυβέρνησης  άρα πρέπει να αποχωρήσετε...; εν αντίθεσή εσείς δηλώνετε ότι η χώρα ΔΕΝ χρειάζεται εκλογές...και ζητάτε συνάντηση με τον κύριο Σαμαρά να του πείτε τι;Να ανοίξει την ΕΡΤ την οποία έχει δηλώσει ήδη οτι θα την ξανανοίξει(οκ αντι για το Σεπτέμβρη θα την ανοίξει Ιούλιο τρομερή πολιτική επιτυχία...) εάν ο κος Σαμαρας ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης θα την δώσετε;
   Επίσης όταν στήριξαν και  χειροκρότούσαν ο ένας τον άλλον στα μνημόνια 1-2 λέγοντας πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από το μνημόνιο γιατί θα πάμε στην δραχμή δεν γνώριζαν ότι έπρεπε να κλείσουν και να ιδιωτικοποιηθούν δημόσιοι οργανισμοί άρα απολύσεις;Γιατί εάν δεν γνώριζαν νομίζω ότι εδώ έχουμε ακόμη ένα κρούσμα Χρυσοχοίδη...ο οποίος είχε το θράσος αν μη τι άλλο να το δηλώσει...μόνο σε μένα δηλαδή ξενίζει η στάση αυτή και μου κάνει ένα καλοστημενό ψηφοθηρικό θέατρο;
   Ας περάσω στην αξιωματική αντιπολίτευση στην οποία δόθηκε μια ευκαιρία να καταθέσει πρόταση μομφής και να "ρήξει" την κυβέρνηση... πάλι καμιά κίνηση...Οχι με συγχωρείτε επισκέφτηκε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για να συμφωνήσουν πως ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει καμιά δικαιοδοσία κοινός (δεν ξέρω δεν είδα δεν άκουσα)-συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια το ξέρει καλά το πατριωτάκι μου άλλωστε....- περίεργα πράγματα δεν νομίζετε;
   Επανέρχομαι στην κοινωνία η οποία εδώ και μέρες μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα αλλά και από άρθρα καταθέτει την άποψή  της για το θέμα, ελεύθερα και δημοκρατικά.
    Εκτίμηση μου είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (όπως και εγώ)
ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑ με τον τρόπο που έγινε το κλείσιμο εν μια νυκτί  (ΜΑΤ-και με πράξη νομοθετικού περιεχομένου) και όχι με το γεγονός ότι αυτό το παρωχημένο και κατευθυνόμενο μέσο έπρεπε να αλλάξει μορφή και να εξυγιανθεί έτσι ώστε να γίνει ένα σύγχρονο και αμερόληπτο Μέσο ενημέρωσης το οποίο με την εμπορική του ταυτότητα θα έφερνε και κέρδη .
   Βαρία μαθηματικά μάλλον αυτά που λέω και κάπου εδώ σταματάω  λέγοντας το εξής απλό, παρέθεσα όλα τα παραπάνω στην κρίση σας όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά παρά μόνο για να δώσω μια διαφορετική οπτική γωνία των πραγμάτων.Μην τρώτε αμάσητο ότι σας δίνουν...Αυτό έπρεπε να γίνουν όπως θα γίνουν και άλλα που θα έρθουν στην συνέχεια...δεν το παίζω μάντης...απλά διαβάζω πίσω απο τις γραμμές...

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

ΥΓ .Πέστε τώρα όλοι να με φάτε...Όλοι εσείς που βρίζατε για χρόνια την ΕΡΤ για την  κατασπατάληση του Δημοσίου Χρήματος σε υπερεκτιμημένες τιμές(βλ champions league-eurovision-μεγαλοδημοσιογράφους) για το τέλος υπέρ της ΕΡΤ,για τους κατευθυνόμενους δημοσιογράφους,  για την στάση της απέναντι σε σημαντικά θέματα της κοινωνίας, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης...

Σπάσε την σιωπή σου...

Πολλές φορές κάνω αναφορές σε κοινωνικά ζητήματα συνήθως όταν γιορτάζεται η παγκόσμια μέρα,  έτσι  ώστε να δώσω την δικιά μου οπτική γωνία αλλά και να ευαισθητοποιήσω τους συνομηλίκους μου και την κοινωνία ή τέλος πάντων όσους μπαίνουν στον κόπο να με διαβάσουν.

Στην σημερινή μου αναφορά δεν περίμενα την παγκόσμια μέρα .Όχι μην κοιτάξεις το ημερολόγιο δεν είναι  25η Νοεμβρίου.

Άρχισες να αναρωτιέσαι τι είναι…25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Ο λόγος που γράφω σήμερα είναι επειδή έψαξα να βρώ κάποια στοιχεία με αφορμή τα τελευταία θλιβερά περιστατικά που είδαν το φώς της δημοσιότητας  με ξυλοδαρμούς και δολοφονία εν ψυχρό νεαρών γυναικών.

Διαβάζοντας ορισμένες έρευνες που έψαξα και βρήκα, θα παραθέσω παρακάτω,μόνο οργή και σοκ μου προκάλεσαν τα στοιχεία που διάβασα.

Ίσως να μην μου προκαλούσε τόσο μεγάλη ένταση εάν διάβαζα τα ίδια στοιχεία για μια μουσουλμανική χώρα ή μια υποανάπτυκτη ασιατική, όμως όταν αντικρίζω τέτοια ποσοστά στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2013  η εκπληξή μου  δεν περιγράφετε.

Στο παρελθόν είχα ακούσει διάφορα περιστατικά βίας και είχα γίνει και εγώ μάρτυρας ξυλοδαρμού γυναικός κατά την διάρκεια νυχτερινής μου εξόδου-και μάλιστα παραλίγο να βρω και τον μπελά μου όταν παρενέβην για να αποτρέψω το περιστατικό- όμως θεώρησα ότι ήταν ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό απολίτιστου μεθυσμένου αντρίκελου.

Διαβάζοντας όμως τα παρακάτω στοιχεία η εικόνα μου γκρεμίστηκε …

«ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
-1 στις 4 γυναίκες στην Ελλάδα, έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί ενδοοικογενειακή βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (Γενική Γραμματεία Ισότητας).
-Η πλειοψηφία των κακοποιημένων γυναικών ανέφεραν ότι υφίστανται βία οποιασδήποτε μορφής επί δέκα έτη και άνω.

 -Το 28% των γυναικών που είχαν υποστεί βία σε παρελθοντικές σχέσεις, παραµένουν θύµατα βίας στην παρούσα σχέση τους. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι, τα περιστατικά βίας δεν είναι συνέπεια χρήσης αλκοόλ ή άλλων τοξικών ουσιών, ότι τόσο οι δράστες όσο και τα θύματα προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και ότι το μορφωτικό επίπεδο ποικίλει.

(Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας – Πρώτη Πανελλήνια Επιδημιολογική Έρευνα 2002-2003).
-Στην Ελλάδα μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του τωρινού ή πρώην συντρόφου της, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μία φορά, από τον άντρα της (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).
-Φαινόμενο με σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο: η βία κατά των γυναικών στις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ετήσιο οικονομικό κόστος τουλάχιστον 32 δις €. (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 5ΜΗΝΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012, ΑΠΟ ΤΗΛ. ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ 11707 ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Πίσω από κάθε γυναίκα – θύμα, κατά μέσο όρο υπάρχουν 2 παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού. 

Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου 1 στις 4 γυναίκες έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας), κι όταν οι κοινωνικές συνθήκες οικονομικής κρίσης συσχετίζονται με άνοδο αυτού του ποσοστού, τότε είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάθε μία από αυτές τις γυναίκες να μπορεί να βρει μία φωνή να ακούσει, που θα την ηρεμήσει και θα τη συμβουλέψει για τις επιλογές της.»

Το άρθρο αυτό το γράφω διότι όπως ενημερώθηκες και εσύ μια κοπέλα στην Ηγουμενίτσα έχασε την ζωή της και μία άλλη στην Ανατολική Αττική βρέθηκε σε κόμμα μετά από ξυλοδαρμό.

Δεν συγκρίνω και δεν τσουβαλιάζω απλά  παρακολουθώντας δύο περιστατικά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα(τα οποία απλά πήραν το φώς της δημοσιότητας) καλώ και παρακαλώ όσες γυναίκες  βιώνουν και έχουν πρόβλημα κακοποίησης να σπάσουν την σιωπή τους και να μιλήσουν και να ξεφύγουν από την φυλακή τους.

Σπάσε την σιωπή σου και ΜΙΛΑ. Είσαι στην πολιτισμένη Ελλάδα του 2013 η σιωπή είναι συνενοχή…

Φιλικά

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Πηγή  που άντλησα τα στατιστικά στοιχεία http://www.tlife.gr/Article/NEWS-research/0-4-39656.html

Παγκόσμια ημέρα κατά του αυτισμού

   Σήμερα 2 Απριλίου είναι η παγκόσμια μέρα κατά του αυτισμού.Ετσι λοιπόν επέλεξα ένα ενημερωτικό άρθρο που θα παραθέσω παρακάτω για να βοηθήσω στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση . Έτσι ίσως να μην ξανακούσω την μειωτική και ρατσιστική έκφραση που στερείται παιδείας αυτό είναι " καθυστερημένο " γιατί ειλικρινά εκείνη την ώρα εκτός από την λύπηση που νιώθω για αυτόν που το εκφράζει  κολλάει και το "άλλος έχει το όνομα και άλλος την χάρη..."ας μάθουμε λοιπόν μερικά πολύ σημαντικά πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους.Το ότι ίσως δεν βρίσκεται κοντά μας...δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κιόλας...

Φιλικά

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Εμφανίζεται 3-4 φορές συχνότερα στα αγόρια από τα κορίτσια

Αφιερωμένη στα αυτιστικά άτομα είναι η 2α Απριλίου μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον αυτισμό και την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ομαλή ένταξη των ατόμων στην κοινωνία.

Τι είναι ο αυτισμός;

Ο αυτισμός είναι μια μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή που οδηγεί σε ποικίλες δυσκολίες και εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου, απομονώνοντάς τον.

Το φάσμα του αυτισμού χαρακτηρίζεται, σε διαφορετικούς βαθμούς, από δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την κοινωνική κατανόηση και συναισθηματική συναλλαγή, από δυσκολίες στη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία, καθώς και από επαναλαμβανόμενες, στερεότυπες συμπεριφορές και δραστηριότητες που επηρεάζουν την λειτουργικότητα του ατόμου.

Μπορεί να συνδέεται με νοητική αναπηρία, με δυσκολίες συγκέντρωσης και συντονισμού των κινήσεων και με θέματα σωματικής υγείας όπως διαταραχές στον ύπνο και γαστρεντερικές διαταραχές. Μερικά άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν εξαιρετικές ικανότητες και διαπρέπουν στη μουσική, τα μαθηματικά ή τις τέχνες.

Ο αυτισμός φαίνεται να έχει τις ρίζες του στην πολύ πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ωστόσο, τα πιο εμφανή σημάδια και συμπτώματα του αυτισμού πρωτοεμφανίζονται στην ηλικία των 2 ή 3 ετών, μπορούμε δηλαδή να πούμε με ασφάλεια ότι εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή.

Πόσο συχνός είναι ο αυτισμός;

Μόνο στην Αμερική, 1 στα 110 παιδιά έχει κάποια μορφή αυτισμού, μια αύξηση της τάξεως του 600% κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Η προσεκτική έρευνα καταδεικνύει ότι μόνο εν μέρει αυτή η αύξηση μπορεί να δικαιολογηθεί από τη βελτίωση στα διαγνωστικά μέσα και από την αύξηση της ευαισθητοποίησης. Παράλληλα, σύμφωνα με τις μελέτες, ο αυτισμός είναι τρεις με τέσσερις φορές πιο συχνός στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.

Περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται με αυτισμό από ότι συνολικά με καρκίνο παιδικής ηλικίας, με νεανικό διαβήτη ή με AIDS. Tα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά εμφάνισης μορφής αυτισμού αυξάνονται κατά 10 με 17 τοις εκατό ετησίως. Δεν υπάρχει καμία επιβεβαιωμένη εξήγηση για αυτή τη συνεχή αύξηση, αν και οι καλύτερες διαγνωστικές μέθοδοι και η περιβαλλοντική επίδραση θεωρούνται οι δύο πιο σημαντικοί λόγοι.

Τι προκαλεί τον αυτισμό;

Δεν υπάρχει μια και μοναδική αιτία του αυτισμού, όπως ακριβώς δεν υπάρχει ένα και μόνο είδος αυτισμού. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μια σειρά από σπάνιες γονιδιακές αλλαγές ή μεταλλάξεις, που σχετίζονται με τον αυτισμό. Ένας μικρός αριθμός από αυτές είναι ικανός να προκαλέσει αυτισμό από μόνος του, αν και οι περισσότερες περιπτώσεις αυτισμού φαίνεται ότι προκαλούνται από έναν συνδυασμό των προαναφερόμενων γονιδίων που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού, καθώς και από περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Με την αδιαμφισβήτητη παρουσία γενετικής προδιάθεσης για τον αυτισμό, υπάρχουν μια σειρά από μη γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες που φαίνεται ότι αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο να αναπτύξει ένα παιδί αυτισμό. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν γεγονότα πριν και κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτά είναι η μεγάλη ηλικία και των δύο γονέων κατά τη σύλληψη, το να ασθενήσει η μητέρα κατά την κύηση και ορισμένες δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη γέννηση, ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με μη επαρκή οξυγόνωση του εγκεφάλου του μωρού. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου όμως ότι αυτοί οι παράγοντες, δεν προκαλούν αυτισμό από μόνοι τους, αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο σε συνδυασμό με τους γενετικούς παράγοντες.

Σύγχρονες έρευνες υποστηρίζουν ότι ο κίνδυνος είναι μειωμένος για τις γυναίκες που λαμβάνουν βιταμίνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και πριν ακόμα από τη σύλληψη (ειδικά αυτές που περιέχουν φολικό οξύ).
Ταυτόχρονα, ολοένα και περισσότερο, οι ερευνητές εξετάζουν το ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος στον αυτισμό.

Συνοπτικά λοιπόν, οι τομείς της έρευνας για το τι προκαλεί τον αυτισμό περιλαμβάνουν: γενετική προδιάθεση και γενετικούς παράγοντες, διαφοροποιήσεις στη δομή του εγκεφάλου, ελλείψεις σε ένζυμα/ βιταμίνες/μέταλλα, μολύνσεις, περιβαλλοντικούς παράγοντες, κλπ, χωρίς όμως να περιορίζονται μόνο στα παραπάνω. Οι έρευνες σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνονται στην γενετική βάση.

Διάγνωση

Η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει την παροχή οικογενειακής υποστήριξης, πρόωρης παρέμβασης που θα έχει ως αποτέλεσμα μεγάλο όφελος για το παιδί, αντιμετώπιση των ιδιαίτερων αναγκών του, κατανόηση της συμπεριφοράς του, βελτίωση των εκπαιδευτικών επιδόσεων του και των γνωστικών ικανοτήτων του, σωστότερη ανάπτυξη.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι τρία:

Διαταραχή της επικοινωνίας (δυσκολίες στην χρήση της γλώσσας και της ομιλίας, ελλειμματική κατανόηση και προβλήματα κατανόησης εννοιών, κλπ).

Διαταραχή της φαντασίας, (με εμμονική ενασχόληση με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα και στερεότυπες συμπεριφορές και απουσία ευελιξίας στη σκέψη και προσαρμογής σε καταστάσεις, κλπ).

Διαταραχή της κοινωνικότητας (φτωχή κοινωνική επαφή, αλληλεπίδραση που προκαλεί σύγχυση, κλπ).

Υπάρχει θεραπεία;

Κάθε άτομο με αυτισμό είναι μοναδικό. Το φάσμα του αυτισμού είναι πολύ μεγάλο και στην μία άκρη του περιλαμβάνει την τυπική μορφή του αυτισμού, ενώ στην άλλη περιλαμβάνονται οι μορφές υψηλής λειτουργικότητας, με ενδιάμεσα διάχυτες, διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές.

Πολλοί αυτιστικοί έχουν εξαιρετικές δεξιότητες: ακαδημαϊκές, μουσικές, κλπ. Περίπου το 40 τοις εκατό έχει πνευματικές ικανότητες που κυμαίνονται στο μέσο όρο ή ακόμα και πάνω από αυτόν. Πολλά υψηλής νοημοσύνης και λειτουργικότητας άτομα με κάποια μορφή αυτισμού δεν αποκλείεται να μην διαγιγνώσκονται ποτέ και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους μόνα τους και να διαπρέπουν στην κοινωνία, χωρίς ταυτόχρονα να «στιγματίζονται».

Πράγματι, πολλά άτομα στο αυτιστικό φάσμα θα έπρεπε να είναι υπερήφανα για τις ικανότητες τους και τον ξεχωριστό τους τρόπο θέασης του κόσμου και της πραγματικότητας.

Κάποιοι αυτιστικοί βέβαια έχουν σημαντικές αναπηρίες και δεν είναι σε θέση να ζήσουν ανεξάρτητα: σημαντικό ποσοστό ατόμων με αυτισμό, ενώ μπορεί μέσω της εκπαίδευσης να αναπτύξει τις ικανότητες του, δεν μπορεί παρόλα αυτά να ζήσει αυτόνομα, χωρίς διαρκή φροντίδα. Μπορεί όμως να είναι υπεύθυνο ώστε να φέρνει σε πέρας απλές εργασίες.

Περίπου το 25 τοις εκατό των αυτιστικών ατόμων παρουσιάζουν γλωσσικές δυσλειτουργίες, αλλά μπορούν να μάθουν να επικοινωνούν με άλλα μέσα.

Όσο πιο πρώιμη η παρέμβαση τόσες οι πιθανότητες τα παιδιά με αυτισμό και να μην ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, όσο ξεχωριστά κι αν είναι σε κάποιους τομείς.

πηγή http://www.newsbeast.gr/health/arthro/328400/pagosmia-imera-kata-tou-autismou/

Ελληνική αγορά

Έχω κάνει αμέτρητες συζητήσεις με συνομηλίκους μου,  μεγαλύτερους, ανθρώπους όλων των ηλικιών αναλύοντας τις επιπτώσεις της κρίσης στην ζωή μας και στην κοινωνία.Έχουμε προσπαθήσει να βρούμε λύσεις αλλά και προτάσεις για προσωπική και γενικότερη ανάπτυξη στην χώρα.Πάντα ενδιαφέρουσες προτάσεις οι οποίες όμως προσκρούουν  πάνω στην οικονομική ύφεση αλλά και στην έλλειψη κεφαλαίων.
Πολλοί από τους συνομήλικούς μου είχαν καταλήξει στην διέξοδο του εξωτερικού κάτι που προσωπικά με βρίσκει αντίθετο.Για έναν άνθρωπο που έφαγε τα χρόνια του στην δήθεν δωρεάν δημόσια εκπαίδευση ξοδεύοντας ένα σωρό λεφτά  ίσως εν τέλει να είναι μια καλή επιλογή για να ανταμειφθούν οι κόποι του ηθικά αλλά και οικονομικά.Δεν τους κατηγορώ διότι βιώνω μαζί τους  την κορεσμένη αγορά εργασίας και τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται  τους νέους εργαζόμενους γνωρίζοντας την ανάγκη τους για εργασία.
Προσπάθησα να σκεφτώ κάτι το οποίο θα μπορούσε σαν επένδυση να στηρίξει την ελληνική οικονομία.
Σε ένα άλλο μου επιχειρηματικό βήμα προσπάθησα και δημιούργησα ένα διαδικτυακό κατάστημα www.oufo.gr με συνεργάτες αποκλειστικά και  ΜΟΝΟ συνομηλίκους μου αλλά και νέους επαγγελματίες προσπαθώντας να εφαρμόσω την φιλοσοφία μου στην πράξη.Κάτι που έγινε με επιτυχία και με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Μετέπειτα πάνω σε αυτή την φιλοσοφία ότι η ανάπτυξη θα έρθει εκ των έσω και  από φρέσκους ανθρώπους άρχιζα να εστιάζομαι στο πως μπορούμε να προβάλουμε τα καταπληκτικά ποιοτικά  προϊόντα που διαθέτουμε σαν χώρα.
Έτσι άρχισα να δουλεύω στο μυαλό την "ελληνική αγορά"
Τι σημαίνει η ελληνική αγορά.Είναι κάτι πολύ πολύ απλό.
Την αντιστροφή της δεδομένης κατάστασης που υπάρχει σε ένα κοινό σούπερ μάρκετ. Δηλαδή αντί να ψωνίζεις σε ένα σούπερ μάρκετ με βάση τις πολυεθνικές εταιρίες να  ψωνίζεις με βάση τις ελληνικές εταιρίες.
Μικρομεσαίες εταιρίες αλλά και συνεταιρισμούς που θα μπορούν να προσφέρουν τα προϊόντα τους στον καταναλωτή επί ίσης όροις. Έναν χώρο που θα μπορεί ο Έλληνας επιχειρηματίας, και παραγωγός να διαθέτει τα προϊόντα του χωρίς αποκλεισμούς.
Ένας χώρος ο οποίος στις κατά τόπους περιοχές (επαρχία) μπορεί να έχει σαν βάση τα τοπικά προϊόντα συγκεντρωμένα και επιπλέον προϊόντα από όλη την Ελλάδα και να λειτουργήσει σαν πυλώνας ανάπτυξης στην περιοχή.
Ένας χώρος που θα μπορεί να δημιουργηθεί μελλοντικά και στο εξωτερικό και θα μπορούμε να εξάγουμε τα ελληνικά προϊόντα για να τα γνωρίσουν και οι Ευρωπαίοι.
Ένας χώρος που μπορεί να βοηθήσει την τουριστική προβολή της Ελλάδας.
Μέσα λοιπόν από αυτό τον χώρο που  ευελπιστώ να δημιουργηθεί, με την ιδέα που έχω καταθέσει στον διαγωνισμό, αντιλαμβάνεστε ότι  είναι στο χέρι του Έλληνα επιχειρηματία με την ποιότητα και την τιμή να αυξήσει το πελατολόγιο του.Με την ευκαιρία για προβολή και τις συναλλαγές που θα προκύψουν αυτό σημαίνει αύξηση του όγκου παραγωγής άρα επένδυση άρα νέο προσωπικό άρα ανάπτυξη στην επιχείρηση όπως και της οικονομίας της χώρας μας διότι τα χρήματα θα κυκλοφορούν στο εσωτερικό.Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα που ανάπτυξα για τις δυνατότητες που μπορεί να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Εάν και εσύ πιστεύεις η ιδέα μπορεί να αποδώσει.
Εάν και εσύ πιστεύεις στις δυνατότητες των νέων ανθρώπων και των νέων επιχειρηματιών
Πάτησε ΕΔΩ μπες στο link και δώσε μου με την ψήφο σου δύναμη.
http://www.crazybusinessideas.gr/el/crazy-ideas/idea/elliniki-agora

Με εκτίμηση

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Καλή Επιτυχία

 

Στο βαθμό του  Υποπτέραρχου προήχθη ο συμπολίτης μας κος Βασίλειος Βρεττός ένας ικανός και μάχιμος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας.
 Ο Υποπτέραρχος (Ι) Βασίλειος Βρεττός είναι πλέον o Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ). Είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο, τον προγραμματισμό και την παρακολούθηση του εφοδιαστικού συστήματος της Πολεμικής Αεροπορίας, με σκοπό τη διατήρηση της αποτελεσματικής λειτουργίας των συστημάτων της.
  Επιπλέον είναι υπεύθυνος για την επιχειρησιακή λειτουργία των αεροσκαφών και ελικοπτέρων ειδικών αποστολών και κοινής ωφέλειας (Πυροσβεστικά, Έρευνας & Διάσωσης και Αεροδιακομιδών).

Ο Υποπτέραρχος (Ι) Βασίλειος Βρεττός κατα το παρενθόν είχε τοποθετηθεί ως επικεφαλής Κλάδου (next Branch Chief) των Πληροφοριακών Επιχειρήσεων και Αεράμυνας στο International Military Staff στις Βρυξέλες καθώς και Πρόεδρος του ΝΑΤΟ Electronic Warfare Advisory Committee. Επίσης, διετέλεσε ως Υποδιοικητής και Διοικητής της 117ΠΜ.

 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 

Εμείς να του ευχηθούμε καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα.

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Και όμως το ημερολόγιο γράφει 2013

   Είχα καιρό να αποτυπώσω σκέψεις μου στο χαρτί, γιατί επιμένω να είμαι από εκείνους τους ρομαντικούς που ακόμα γράφουν  τα κείμενα τους στο χαρτί .Έτσι ίσως εκπαιδεύομαι ακόμα στην ελληνική  γραφή πριν μεταφέρω τις σκέψεις μου στον υπολογιστή.

   Η τεχνολογία είναι κάτι  το οποίο εισέβαλε βίαια στις ζωές μας, έχοντας τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα .Έτσι γίνετε άλλωστε με όλα τα “μέσα” …Το θέμα είναι πώς χρησιμοποιήσεις  το μέσον για καλό ή για κακό σκοπό…Το όν που λέγετε άνθρωπος(για να μην το χαρακτηρίσω ζώο και θίξω τα ζώα) έχει την έφεση να τα χρησιμοποιεί για κακό…

   Κοίταω και ξανακοιτώ το ημερολόγιο .Όχι δεν έχω κάποιο ραντεβού η κάποιου είδος βίτσιο απλά κοιτάω για να δω εάν η ημερομηνία είναι σωστή . Εάν όντος βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2013…

και πραγματικά προβληματίζομαι να το πιστέψω.

   Βομβαρδιζόμαστε  το τελευταίο διάστημα με ειδήσεις (δεν εννοώ φυσικά τα γκεμπελίστικα δελτία ειδήσεων)οι οποίες αρνείται ο εγκέφαλος μου να συλλάβει.

   Αρνείται πεισματικά ο εγκέφαλος μου να συλλάβει το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2013  μια νεαρή κοπέλα πνίγετε στο Χαλάνδρι λόγο μια πλημμύρας...

   Αρνείται πεισματικά ο εγκέφαλος μου να συλλάβει το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2013 δύο φοιτητές αποβιώνουν  διότι αναγκάστηκαν λόγο της έλλειψης χρημάτων για θέρμανση να ανάψουν ένα μαγκάλι…

   Όπως επίσης αρνείται πεισματικά ο εγκέφαλος μου να χωρέσει ότι το 2013 άνδρες(σχήμα λόγου) των ΜΑΤ πίσω από τον μανδύα του «εκτελούν εντολές» επιτίθενται και πετούν δακρυγόνα(!) σε σχολείο με παιδιά .Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι είχαν στο μυαλό τους αυτοί οι άνθρωποι, ποια ακριβώς «τάξη» ήθελαν να επιβάλουν σε ένα σχολείο με παιδιά ;Βλέπω και ξαναβλέπω –αμοντάριστες- εικόνες γιατί υπάρχουν και οι άλλες …αυτές που θα δεις στα φερέφωνα ,και προσπαθώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι αυτοί που φορούν το εθνόσημο, το αμαυρώνουν και το ατιμάζουν τόσο οικτρά.

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί κάποιοι επέλεξαν να ξεπουλήσουν σε ξένα κεφάλαια και χωρίς κανένα αντίκρισμα για το ελληνικό κράτος  ένα κομμάτι δάσους .

   Αλήθεια το ελληνικό όνομα που εμπλέκετε εκεί στην υπόθεση της αρ-παχτης…… μήπως σου θυμίζει κάτι …;Αυτός φίλε μου Βορειοελλαδίτη για να τα λέμε όλα, πως έγινε ξανά θεσμικός …Αλήθεια το όνομα του σου θυμίζει κάτι από το παρελθόν…

   Και ένα νομίζεις ότι όλο αυτό θα μείνει στις Σκουριές γελιέσαι …Να σου υπενθυμίσω ότι έρχονται ΕΥΔΑΠ και άλλες πολλές ιδιωτικοποιήσεις προς χάριν της ανάπτυξης γι αυτό δεν ξέρεις πότε και εσύ ο ίδιος θα σηκωθείς από τον καναπέ…

   Όσο βίαια μπήκαν στην ζωή μας λοιπόν η τεχνολογία και άλλα πολλά, έτσι βίαια θα μπούνε και στα σπίτια μας αυτοί που υπηρετούν τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων…

Και όμως το ημερολόγιο γράφει 2013…. Τα περαστικά μου…

Ήταν η αρχή

   Την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου με πρωτοβουλία του Αναπτυξιακού Περιβαλλοντικού, Καταναλωτικού και Επιστημονικού Συνδέσμου Πολιτών Ανατ. Αττικής (ΑΝΕΣΠΑΑ) πραγματοποιήθηκε στην Παλλήνη η εκδήλωση με θέμα συζήτησης «Το Νερό ως κοινωνικό αγαθό».

  Ήταν μια εκδήλωση με σκοπό να αφυπνίσουμε και ενημερώσουμε τους πολίτες της περιοχής για την αρνητική εμπειρία της ιδιωτικοποίησης του Νερού σε άλλες χώρες κάτι που παρακολουθήσαμε και μέσα από το  ντοκιμαντέρ: «Πωλείται Ζωή», του Δημοσιογράφου Γ. Αυγερόπουλου σε ένα οδοιπορικό του στην Χιλή, στην οποία το νερό μετά την ιδιωτικοποίηση του δεν είναι κοινωνικό αγαθό και ανήκει σε εταιρίες.

  Σε αυτή την προσπάθεια μας βοήθησαν και οι  Μαρία Κανελλοπούλου και΄Εφη Σπυροπούλου εκπρόσωποι από την Πρωτοβουλία Πολιτών για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού (savegreekwater.gr) οι οποίοι έχουν αναπτύξει διεθνή δράση και μας έδωσαν χρήσιμες γνώσεις αλλά και παραδείγματα από χώρες στις οποίες έχει γίνει ιδιωτικοποίηση του Νερού.

  Μετά από μια παραγωγική συζήτηση και τοποθετήσεις από εκπρωσόπους της ΕΥΔΑΠ, φορέων αλλά και απλών πολιτών διαβάστηκε  το ψήφισμα το οποίο κλήθηκε να υπογράψει το κοινό προκειμένου να κοινοποιηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο Παλλήνης ζητώντας και την στήριξή του.

  Άξια αναφοράς είναι και η παρουσία της περιβαλλοντολογικής ομάδας του Γυμνασίου Ανθούσας που παραβρέθηκαν μετά από δικιά τους πρωτοβουλία για να αναπτύξουν ερεθίσματα και γνώσεις καθώς αυτό το διάστημα εκπονούν μια εργασία πάνω στο θέμα «Νερό» Εισέπραξαν και ένα μεγάλο χειροκρότημα όπως επίσης την υποστήριξη όλων των φορέων  σε οποιαδήποτε υλικοτεχνική βοήθεια.

  Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο Παλλήνης(Αθ.Ζούτσο) για την παρουσία του αλλά και για την παραχώρηση του  χώρου όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση.

  Παρευρέθησαν ακόμα οι Αντιδημάρχοι Στ.Δρούγκας και Δ.Καρκούλιας , ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ Μερτύρης όπως ακόμη και πλήθος δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης αλλά και της αντιπολίτευσης του Δήμου Παλλήνης.

  Τέλος ευχαριστώ θερμά όλους τους παρευρισκόμενους δημότες  και ενεργούς πολίτες της περιοχής μας όπως επίσης και πολλά μέλη του Αναπτυξιακού  που δώσανε δυναμικά το παρόν .Με την συμμέτοχη και την ανταπόκριση της κοινωνίας εμείς θα συνεχίζουμε να αναδεικνύουμε προβλήματα και να συνδράμομε παραγωγικά στον δημόσιο διάλογο .Αυτός είναι και ο στόχος του Αναπτυξιακού Συνδέσμου πολιτών και του νέου Δ.Σ.

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Πρόεδρος ΑΝΕΣΠΑΑ

Πρόσκληση

Ίμια

Αναδημοσιεύω μέσα από το blog μου ένα εξαιρετικό άρθρο που διάβασα  στο pitsirikos.net
Σε αυτόν που το έγραψε έχω να του πω... σου σφίγγω γερά το χέρι "σύντροφε"... και όταν λέω σύντροφε όχι με την ψεύτικη έννοια που χρησιμοποιούν κάποιοι...αλλά όπως είχε πει και ένας ιδεαλιστής ''Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία τότε είσαι σύντροφός μου''E.C.G

Ένα μεσημέρι του καλοκαιριού του 2004, έφευγα από το Γενικό Νοσοκομείο Γεώργιος Γεννηματάς για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Την ημέρα εκείνη τα μέσα μαζικής μεταφοράς είχαν απεργία, οπότε πέρασα απέναντι και περίμενα για ταξί. Για καλή μου τύχη, ένα ταξί με έναν επιβάτη σταμάτησε και κάθισα στο πίσω κάθισμα.

Πριν το ταξί ξεκινήσει, δυο ακόμα άνθρωποι –ένας αξιωματικός και μια υπαξιωματικός του Στρατού που περίμεναν έξω από το Πεντάγωνο- παρακάλεσαν να μπουν στο ταξί.

Φυσικά, κανείς μας δεν είχε αντίρρηση, αφού είναι γνωστό πως, τις ημέρες που απεργούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τον ρόλο αυτό τον παίζουν τα ταξί. Έκατσα πίσω από τον οδηγό και επιβιβάστηκαν και αυτοί.

Ο οδηγός του ταξί είχε μια διαβολεμένη διάθεση για κουβέντα, η οποία φούντωσε από την παρουσία των δυο στρατιωτικών.

Από τις πρώτες φράσεις του έγινε φανερό πως ήταν οπαδός της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν μια εποχή που, όταν έμπαινες σε ταξί, ήταν να σαν να έμπαινες στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Βέβαια, μετά την χρεοκοπία και τις ατελείωτες ώρες αναμονής για επιβάτη στις πιάτσες, οι οδηγοί ταξί έχουν μια πιο επαναστατική διάθεση.

Ο οδηγός του ταξί αποθέωνε την νεοεκλεγμένη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και έβριζε το ΠΑΣΟΚ. Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι έχει να πει σήμερα. Μάλλον θα ψηφίζει Χρυσή Αυγή.

Μιλούσε ακατάπαυστα και εκθείαζε τον Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο, τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας. Υποστήριζε πως τον γνώριζε προσωπικά και πως ήταν σπουδαίος άνθρωπος και πατριώτης. Δεν του απαντούσε κανείς μας. Εγώ προσωπικά δεν είχα καμία διάθεση για συζήτηση. Με απασχολούσαν τα δικά μου προβλήματα.

Ο οδηγός του ταξί, απτόητος, άρχισε να ρίχνει εθνικοπατριωτικές κορώνες, με την ελπίδα να συγκινήσει τουλάχιστον τους δυο στρατιωτικούς. Τζίφος.

Και τότε άρχισε να μιλάει για τα Ίμια. Για την «προδοσία» του Κώστα Σημίτη, για το ΠΑΣΟΚ που πρόδωσε την πατρίδα, για τον πατριώτη Καραμανλή που θα βούλιαζε τα τουρκικά πλοία και για «τα παλικάρια μας που χάθηκαν».

Επειδή κανείς μας δεν του απαντούσε, είχε αποφασίσει πως είμαστε όλοι πασόκοι του κερατά. Δεν του περνούσε καν από το μυαλό πως μπορεί να ήμασταν κουρασμένοι άνθρωποι που θέλουν μόνο να πάνε στα σπίτια τους.

Η βελόνα είχε κολλήσει στα Ίμια, την προδοσία, τις σημαίες και τα ηρωικά παλικάρια μας που σκοτώθηκαν. Είχε πάθει ντελίριο. Έκανε και ζέστη εκείνη την ημέρα.

Αφού βεβαιώθηκα πως ήμουν κοντά στον προορισμό μου, αποφάσισα να μιλήσω:

«Κοιτάξτε, επειδή εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ και δεν γουστάρω τα έθνη και τις πατρίδες, μήπως θα μπορούσατε να μου θυμίσετε τα ονόματα των τριών αξιωματικών που σκοτώθηκαν στα Ίμια;».

Σιωπή. Έβλεπα το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Ήταν κατακόκκινος. Ήταν έτοιμος να κάνει μπαμ.

«Τι σημασία έχει αυτό;» «Ε, πώς δεν έχει; Αφού είστε πατριώτης και λέτε πόσο σας πείραξαν τα Ίμια, θα πρέπει τουλάχιστον να θυμάστε τα ονόματα των αξιωματικών που σκοτώθηκαν κάνοντας το καθήκον τους» «Δεν τα θυμάμαι τώρα!» «Θα σας τα θυμίσω εγώ: Γιαλοψός, Καραθανάσης, Βλαχάκος»

Είχε γίνει μπαρούτι. Αν είχε όπλο, θα με πυροβολούσε. Δεν είχε. Πάντως, έβγαλε τον σκασμό. Επιτέλους.

Λίγο μετά, κατέβηκα στο ύψος της Πύλης του Αδριανού. Οι δυο στρατιωτικοί κατέβηκαν για να μπορέσω να βγω από το ταξί. Ο αξιωματικός –με τον οποίο δεν είχα ανταλλάξει ούτε μια κουβέντα- μου έσφιξε δυνατά το χέρι και μου χαμογέλασε.

Υπάρχει κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ με τους Έλληνες αξιωματικούς που σκοτώθηκαν από την πτώση του ελικοπτέρου στα Ίμια.

Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι πώς και γιατί τους «χαρίσαμε» στους ακροδεξιούς.

Είναι πραγματικά ακατανόητη η στάση μεγάλου μέρους του κόσμου της Αριστεράς απέναντι στους νεκρούς των Ιμίων. Λες και οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί ήταν φασίστες. Δεν ήταν. Ήταν τρεις Έλληνες στρατιωτικοί που σκοτώθηκαν ενώ τηρούσαν τον όρκο τους. Όχι σε ξένο έδαφος. Δεν βρίσκονταν σε κάποια επιθετική αποστολή σε ξένη χώρα. Ήταν εντός της ελληνικής επικράτειας. Εκτελούσαν διαταγές και υπερασπίζονταν τη χώρα τους.

Μπορώ να καταλάβω την απέχθεια για τους αστυνομικούς• στην πλειοψηφία τους είναι σκυλιά του συστήματος, στρέφονται εναντίον των πολιτών και καθημερινά πληροφορούμαστε πως υπάρχουν βασανιστές και επίορκοι αστυνομικοί.

Αλλά για τους στρατιωτικούς γιατί; Ακόμα κι αν πιστεύεις στην παγκόσμια ειρήνη και διαφωνείς με την ύπαρξη στρατών, αν έχεις έστω και ελάχιστη γνώση της πρόσφατης ιστορίας, ξέρεις πως, ρεαλιστικά, δεν μπορεί σήμερα μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει στρατό.

Άλλωστε, οι τρεις Έλληνες που σκοτώθηκαν στα Ίμια, ήταν αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού. Δεν ήταν καν καραβανάδες. Το Πολεμικό Ναυτικό είναι παραδοσιακά δημοκρατικό.

Το επιχείρημα πως οι ακροδεξιοί έκαναν σημαία τους τα Ίμια δεν μπορεί να σε κάνει να αδιαφορήσεις ή να απαρνηθείς τους νεκρούς αξιωματικούς.

Οι τρεις αξιωματικοί δεν είχαν καμία σχέση με τα πολιτικά παιχνίδια της ελληνικής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.

Σε επίπεδο προσώπων, πολλοί ακροδεξιοί –μέσα στη θολούρα τους- θαυμάζουν και τον Τσε Γκεβάρα. Είναι αυτός λόγος για να τον απαρνηθούμε;

Αν αύριο οι ακροδεξιοί ανακαλύψουν πως ο Άρης Βελουχιώτης ήταν πατριώτης –γιατί ήταν- και τον κάνουν λάβαρο, θα πρέπει οι αριστεροί να τον αποκηρύξουν;

Αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει μια τεράστια σύγχυση που δεν επιτρέπει σε κάποιους να αντιληφθούν τη διαφορά του εθνικιστή από τον πατριώτη. Είναι σαν να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τον Γεώργιο Παπαδόπουλο από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Όσο υπάρχει αυτή η σύγχυση, οι Έλληνες θα είναι μονίμως μέσα στη διχόνοια.

Οι άνθρωποι αγαπούν την πατρίδα τους. Πάντα θα την αγαπούν. Σε όλο τον κόσμο. Άλλο πατρίδα, άλλο έθνος. Άλλο πατρίδα, άλλο έθνος-κράτος.

Αν σε ενοχλεί η σημαία στα χέρια του φασίστα, μην την σκίζεις. Να πας να του την πάρεις. Και να την κρατήσεις εσύ. Γιατί η δική σου πατρίδα δεν μισεί τις πατρίδες των άλλων. Μην του τη χαρίζεις.

Δεν έχω καμία διάθεση να κάνω αναλύσεις για πατρίδες και έθνη.

Θα θυμίσω μόνο πως οι αντάρτες του ΕΛΑΣ τραγουδούσαν «θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά».

Και σκοτώνονταν γι’ αυτό. Μόνο γι’ αυτό. Ούτε για μισθό, ούτε για διορισμό στο δημόσιο, ούτε επειδή περίμεναν κάποια άλλη υλική ανταμοιβή.

Όποιος δεν αναγνωρίζει την αξία αυτών που χάνονται την ώρα του καθήκοντος στην πατρίδα, ας σεβαστεί τουλάχιστον το γεγονός πως οι ζωές των δικών τους ανθρώπων –σε αντίθεση με τις δικές μας- θα έχουν πάντα μια μεγάλη ανοιχτή πληγή.

Νομίζω πως αυτό μπορούμε όλοι να το καταλάβουμε.

Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός. Άξιοι.

(Ο τάφος του Έκτορα Γιαλοψού βρίσκεται στο νεκροταφείο της Πετρούπολης. Την φωτογραφία την τράβηξα την περασμένη Τρίτη.)

πηγη:http://pitsirikos.net/2013/01/%CE%AF%CE%BC%CE%B9%CE%B1/

Εκδήλωση ΑΝΕΣΠΑΑ "ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ"

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΑΛΛΗΝΗ - ΠΟΛΙΤΕΣ, ΦΟΡΕΙΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ

ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

   Σας προσκαλούμε στην ανοικτή συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί στην Παλλήνη την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου στις 18:30 (Πολιτιστικό Κέντρο – Οινοποιείο Πέτρου, Λ. Μαραθώνος 117, δίπλα από ΟΑΕΔ Παλλήνης) , μετά από πρωτοβουλία του ΑΝΕΣΠΑΑ, με στόχο την ανάδειξη προβλημάτων που εξαιτίας των μνημονίων βασανίζουν τους κατοίκους της περιοχής μας, στην προσπάθεια να ενεργοποιηθούν οι πολίτες και οι Συλλογικότητες, καταθέτοντας τις προτάσεις τους και αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες.

Σαν πρώτο θέμα, θα γίνει η προβολή της ταινίας – ντοκυμαντέρ :

 «Πωλείται Ζωή», του Δημοσιογράφου Γ. Αυγερόπουλου με θέμα την αρνητική εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού σε άλλες χώρες.

Θα προλογίσει ο ίδιος ο Δημοσιογράφος. Επίσης, για τα προβλήματα που θα προκαλέσει η επικείμενη ιδιωτικοποίηση εταιρειών όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, ή σε όσα προκάλεσε η ιδιωτικοποίηση στην Γαλλία, την Γερμανία, τον Καναδά κ.λπ, θα ενημερώσουν τους παρευρισκόμενους εκπρόσωποι των συλλόγων εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και της πρωτοβουλίας πολιτών για την μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα «SAVEGREEKWATER» (www.savegreekwater.org)

      Καλούνται όλοι οι κάτοικοι και οι Φορείς της Ανατολικής Αττικής να συμμετάσχουν στην ανοιχτή εκδήλωση - αυζήτηση, με προτάσεις, ώστε παράλληλα, με σύνθεση όλων των δυνάμεων να επιτύχουμε την συνολική ενεργοποίηση της κοινωνίας, επιδιώκοντας να προτείνουμε αλλά και να δώσουμε λύσεις στα άμεσα προβλήματά μας.

Μετά την εκδήλωση, το ψήφισμα που θα προκύψει, θα υπογραφεί από τους κατοίκους της περιοχής και θα επιδοθεί στα Δημοτικά Συμβούλια

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου

--------------------------------------------

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ

"ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΖΩΗ"

Όλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά.

Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους.

Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ' αυτοφώρω.

Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Codigo de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν.

..... Η συνέχεια επί της οθόνης και στην αίθουσα του φιλόξενου πολιτιστικού κέντρου "Οινοποιείο Πέτρου".

Σας περιμένουμε