Σπάσε την σιωπή σου...

Πολλές φορές κάνω αναφορές σε κοινωνικά ζητήματα συνήθως όταν γιορτάζεται η παγκόσμια μέρα,  έτσι  ώστε να δώσω την δικιά μου οπτική γωνία αλλά και να ευαισθητοποιήσω τους συνομηλίκους μου και την κοινωνία ή τέλος πάντων όσους μπαίνουν στον κόπο να με διαβάσουν.

Στην σημερινή μου αναφορά δεν περίμενα την παγκόσμια μέρα .Όχι μην κοιτάξεις το ημερολόγιο δεν είναι  25η Νοεμβρίου.

Άρχισες να αναρωτιέσαι τι είναι…25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Ο λόγος που γράφω σήμερα είναι επειδή έψαξα να βρώ κάποια στοιχεία με αφορμή τα τελευταία θλιβερά περιστατικά που είδαν το φώς της δημοσιότητας  με ξυλοδαρμούς και δολοφονία εν ψυχρό νεαρών γυναικών.

Διαβάζοντας ορισμένες έρευνες που έψαξα και βρήκα, θα παραθέσω παρακάτω,μόνο οργή και σοκ μου προκάλεσαν τα στοιχεία που διάβασα.

Ίσως να μην μου προκαλούσε τόσο μεγάλη ένταση εάν διάβαζα τα ίδια στοιχεία για μια μουσουλμανική χώρα ή μια υποανάπτυκτη ασιατική, όμως όταν αντικρίζω τέτοια ποσοστά στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2013  η εκπληξή μου  δεν περιγράφετε.

Στο παρελθόν είχα ακούσει διάφορα περιστατικά βίας και είχα γίνει και εγώ μάρτυρας ξυλοδαρμού γυναικός κατά την διάρκεια νυχτερινής μου εξόδου-και μάλιστα παραλίγο να βρω και τον μπελά μου όταν παρενέβην για να αποτρέψω το περιστατικό- όμως θεώρησα ότι ήταν ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό απολίτιστου μεθυσμένου αντρίκελου.

Διαβάζοντας όμως τα παρακάτω στοιχεία η εικόνα μου γκρεμίστηκε …

«ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
-1 στις 4 γυναίκες στην Ελλάδα, έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί ενδοοικογενειακή βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (Γενική Γραμματεία Ισότητας).
-Η πλειοψηφία των κακοποιημένων γυναικών ανέφεραν ότι υφίστανται βία οποιασδήποτε μορφής επί δέκα έτη και άνω.

 -Το 28% των γυναικών που είχαν υποστεί βία σε παρελθοντικές σχέσεις, παραµένουν θύµατα βίας στην παρούσα σχέση τους. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι, τα περιστατικά βίας δεν είναι συνέπεια χρήσης αλκοόλ ή άλλων τοξικών ουσιών, ότι τόσο οι δράστες όσο και τα θύματα προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και ότι το μορφωτικό επίπεδο ποικίλει.

(Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας – Πρώτη Πανελλήνια Επιδημιολογική Έρευνα 2002-2003).
-Στην Ελλάδα μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του τωρινού ή πρώην συντρόφου της, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μία φορά, από τον άντρα της (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).
-Φαινόμενο με σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο: η βία κατά των γυναικών στις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ετήσιο οικονομικό κόστος τουλάχιστον 32 δις €. (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 5ΜΗΝΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012, ΑΠΟ ΤΗΛ. ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ 11707 ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Πίσω από κάθε γυναίκα – θύμα, κατά μέσο όρο υπάρχουν 2 παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού. 

Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου 1 στις 4 γυναίκες έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας), κι όταν οι κοινωνικές συνθήκες οικονομικής κρίσης συσχετίζονται με άνοδο αυτού του ποσοστού, τότε είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάθε μία από αυτές τις γυναίκες να μπορεί να βρει μία φωνή να ακούσει, που θα την ηρεμήσει και θα τη συμβουλέψει για τις επιλογές της.»

Το άρθρο αυτό το γράφω διότι όπως ενημερώθηκες και εσύ μια κοπέλα στην Ηγουμενίτσα έχασε την ζωή της και μία άλλη στην Ανατολική Αττική βρέθηκε σε κόμμα μετά από ξυλοδαρμό.

Δεν συγκρίνω και δεν τσουβαλιάζω απλά  παρακολουθώντας δύο περιστατικά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα(τα οποία απλά πήραν το φώς της δημοσιότητας) καλώ και παρακαλώ όσες γυναίκες  βιώνουν και έχουν πρόβλημα κακοποίησης να σπάσουν την σιωπή τους και να μιλήσουν και να ξεφύγουν από την φυλακή τους.

Σπάσε την σιωπή σου και ΜΙΛΑ. Είσαι στην πολιτισμένη Ελλάδα του 2013 η σιωπή είναι συνενοχή…

Φιλικά

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Πηγή  που άντλησα τα στατιστικά στοιχεία http://www.tlife.gr/Article/NEWS-research/0-4-39656.html

Παγκόσμια ημέρα κατά του αυτισμού

   Σήμερα 2 Απριλίου είναι η παγκόσμια μέρα κατά του αυτισμού.Ετσι λοιπόν επέλεξα ένα ενημερωτικό άρθρο που θα παραθέσω παρακάτω για να βοηθήσω στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση . Έτσι ίσως να μην ξανακούσω την μειωτική και ρατσιστική έκφραση που στερείται παιδείας αυτό είναι " καθυστερημένο " γιατί ειλικρινά εκείνη την ώρα εκτός από την λύπηση που νιώθω για αυτόν που το εκφράζει  κολλάει και το "άλλος έχει το όνομα και άλλος την χάρη..."ας μάθουμε λοιπόν μερικά πολύ σημαντικά πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους.Το ότι ίσως δεν βρίσκεται κοντά μας...δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κιόλας...

Φιλικά

Λάμπρος Χ. Γκόγκας

Εμφανίζεται 3-4 φορές συχνότερα στα αγόρια από τα κορίτσια

Αφιερωμένη στα αυτιστικά άτομα είναι η 2α Απριλίου μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον αυτισμό και την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ομαλή ένταξη των ατόμων στην κοινωνία.

Τι είναι ο αυτισμός;

Ο αυτισμός είναι μια μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή που οδηγεί σε ποικίλες δυσκολίες και εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου, απομονώνοντάς τον.

Το φάσμα του αυτισμού χαρακτηρίζεται, σε διαφορετικούς βαθμούς, από δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την κοινωνική κατανόηση και συναισθηματική συναλλαγή, από δυσκολίες στη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία, καθώς και από επαναλαμβανόμενες, στερεότυπες συμπεριφορές και δραστηριότητες που επηρεάζουν την λειτουργικότητα του ατόμου.

Μπορεί να συνδέεται με νοητική αναπηρία, με δυσκολίες συγκέντρωσης και συντονισμού των κινήσεων και με θέματα σωματικής υγείας όπως διαταραχές στον ύπνο και γαστρεντερικές διαταραχές. Μερικά άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν εξαιρετικές ικανότητες και διαπρέπουν στη μουσική, τα μαθηματικά ή τις τέχνες.

Ο αυτισμός φαίνεται να έχει τις ρίζες του στην πολύ πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ωστόσο, τα πιο εμφανή σημάδια και συμπτώματα του αυτισμού πρωτοεμφανίζονται στην ηλικία των 2 ή 3 ετών, μπορούμε δηλαδή να πούμε με ασφάλεια ότι εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή.

Πόσο συχνός είναι ο αυτισμός;

Μόνο στην Αμερική, 1 στα 110 παιδιά έχει κάποια μορφή αυτισμού, μια αύξηση της τάξεως του 600% κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Η προσεκτική έρευνα καταδεικνύει ότι μόνο εν μέρει αυτή η αύξηση μπορεί να δικαιολογηθεί από τη βελτίωση στα διαγνωστικά μέσα και από την αύξηση της ευαισθητοποίησης. Παράλληλα, σύμφωνα με τις μελέτες, ο αυτισμός είναι τρεις με τέσσερις φορές πιο συχνός στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.

Περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται με αυτισμό από ότι συνολικά με καρκίνο παιδικής ηλικίας, με νεανικό διαβήτη ή με AIDS. Tα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά εμφάνισης μορφής αυτισμού αυξάνονται κατά 10 με 17 τοις εκατό ετησίως. Δεν υπάρχει καμία επιβεβαιωμένη εξήγηση για αυτή τη συνεχή αύξηση, αν και οι καλύτερες διαγνωστικές μέθοδοι και η περιβαλλοντική επίδραση θεωρούνται οι δύο πιο σημαντικοί λόγοι.

Τι προκαλεί τον αυτισμό;

Δεν υπάρχει μια και μοναδική αιτία του αυτισμού, όπως ακριβώς δεν υπάρχει ένα και μόνο είδος αυτισμού. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μια σειρά από σπάνιες γονιδιακές αλλαγές ή μεταλλάξεις, που σχετίζονται με τον αυτισμό. Ένας μικρός αριθμός από αυτές είναι ικανός να προκαλέσει αυτισμό από μόνος του, αν και οι περισσότερες περιπτώσεις αυτισμού φαίνεται ότι προκαλούνται από έναν συνδυασμό των προαναφερόμενων γονιδίων που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού, καθώς και από περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Με την αδιαμφισβήτητη παρουσία γενετικής προδιάθεσης για τον αυτισμό, υπάρχουν μια σειρά από μη γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες που φαίνεται ότι αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο να αναπτύξει ένα παιδί αυτισμό. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν γεγονότα πριν και κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτά είναι η μεγάλη ηλικία και των δύο γονέων κατά τη σύλληψη, το να ασθενήσει η μητέρα κατά την κύηση και ορισμένες δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη γέννηση, ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με μη επαρκή οξυγόνωση του εγκεφάλου του μωρού. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου όμως ότι αυτοί οι παράγοντες, δεν προκαλούν αυτισμό από μόνοι τους, αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο σε συνδυασμό με τους γενετικούς παράγοντες.

Σύγχρονες έρευνες υποστηρίζουν ότι ο κίνδυνος είναι μειωμένος για τις γυναίκες που λαμβάνουν βιταμίνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και πριν ακόμα από τη σύλληψη (ειδικά αυτές που περιέχουν φολικό οξύ).
Ταυτόχρονα, ολοένα και περισσότερο, οι ερευνητές εξετάζουν το ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος στον αυτισμό.

Συνοπτικά λοιπόν, οι τομείς της έρευνας για το τι προκαλεί τον αυτισμό περιλαμβάνουν: γενετική προδιάθεση και γενετικούς παράγοντες, διαφοροποιήσεις στη δομή του εγκεφάλου, ελλείψεις σε ένζυμα/ βιταμίνες/μέταλλα, μολύνσεις, περιβαλλοντικούς παράγοντες, κλπ, χωρίς όμως να περιορίζονται μόνο στα παραπάνω. Οι έρευνες σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνονται στην γενετική βάση.

Διάγνωση

Η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει την παροχή οικογενειακής υποστήριξης, πρόωρης παρέμβασης που θα έχει ως αποτέλεσμα μεγάλο όφελος για το παιδί, αντιμετώπιση των ιδιαίτερων αναγκών του, κατανόηση της συμπεριφοράς του, βελτίωση των εκπαιδευτικών επιδόσεων του και των γνωστικών ικανοτήτων του, σωστότερη ανάπτυξη.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι τρία:

Διαταραχή της επικοινωνίας (δυσκολίες στην χρήση της γλώσσας και της ομιλίας, ελλειμματική κατανόηση και προβλήματα κατανόησης εννοιών, κλπ).

Διαταραχή της φαντασίας, (με εμμονική ενασχόληση με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα και στερεότυπες συμπεριφορές και απουσία ευελιξίας στη σκέψη και προσαρμογής σε καταστάσεις, κλπ).

Διαταραχή της κοινωνικότητας (φτωχή κοινωνική επαφή, αλληλεπίδραση που προκαλεί σύγχυση, κλπ).

Υπάρχει θεραπεία;

Κάθε άτομο με αυτισμό είναι μοναδικό. Το φάσμα του αυτισμού είναι πολύ μεγάλο και στην μία άκρη του περιλαμβάνει την τυπική μορφή του αυτισμού, ενώ στην άλλη περιλαμβάνονται οι μορφές υψηλής λειτουργικότητας, με ενδιάμεσα διάχυτες, διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές.

Πολλοί αυτιστικοί έχουν εξαιρετικές δεξιότητες: ακαδημαϊκές, μουσικές, κλπ. Περίπου το 40 τοις εκατό έχει πνευματικές ικανότητες που κυμαίνονται στο μέσο όρο ή ακόμα και πάνω από αυτόν. Πολλά υψηλής νοημοσύνης και λειτουργικότητας άτομα με κάποια μορφή αυτισμού δεν αποκλείεται να μην διαγιγνώσκονται ποτέ και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους μόνα τους και να διαπρέπουν στην κοινωνία, χωρίς ταυτόχρονα να «στιγματίζονται».

Πράγματι, πολλά άτομα στο αυτιστικό φάσμα θα έπρεπε να είναι υπερήφανα για τις ικανότητες τους και τον ξεχωριστό τους τρόπο θέασης του κόσμου και της πραγματικότητας.

Κάποιοι αυτιστικοί βέβαια έχουν σημαντικές αναπηρίες και δεν είναι σε θέση να ζήσουν ανεξάρτητα: σημαντικό ποσοστό ατόμων με αυτισμό, ενώ μπορεί μέσω της εκπαίδευσης να αναπτύξει τις ικανότητες του, δεν μπορεί παρόλα αυτά να ζήσει αυτόνομα, χωρίς διαρκή φροντίδα. Μπορεί όμως να είναι υπεύθυνο ώστε να φέρνει σε πέρας απλές εργασίες.

Περίπου το 25 τοις εκατό των αυτιστικών ατόμων παρουσιάζουν γλωσσικές δυσλειτουργίες, αλλά μπορούν να μάθουν να επικοινωνούν με άλλα μέσα.

Όσο πιο πρώιμη η παρέμβαση τόσες οι πιθανότητες τα παιδιά με αυτισμό και να μην ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, όσο ξεχωριστά κι αν είναι σε κάποιους τομείς.

πηγή http://www.newsbeast.gr/health/arthro/328400/pagosmia-imera-kata-tou-autismou/